Vòerrède

En vòerrède òever dit book van Reynken den vos

Hyr bevòeren in de olden jaren, eer van de tyd, dat God verloes dat minsklyke slecht, eer ues here Christus, ware god un minsk, leed in de minskheid den bitteren dood un stund wèder up van den dood un steeg up bòven alle hèmel un ward wèderkòmen te dat rechte gericht, vòer desse tyd van de gebord Christi vind man, dat dar sind west vèle natuirlyke wyse mans, de uetverkòren un leef hadden wysheid un künst, de man noem philosophi, dat in uese spraak so vèle is segd as leefhebbers van de wysheid un de kunst. Man heet ook ètlyke van em poeten, dat is dichters of tehoopsetters van historien un geschichten of ook byspròek of fabelen. Ètlyke van desse leren dat volk dòegede un wysheid un setten ère lere slicht in boeker un schrift. Ètlyke andere sind west, de hebt ère lere us nalaten un de sat in versen un in byspròek un in fabelen, up dat man ère lere un èren vlyt desto bet darby schul beholden. Mangt desse is een west, de te nut un lere van de minsken schrèven het ene historie un fabel van Reynken den vos, de sere genooglyk is te lèsen un te hoeren, un is ook vul van wysheid un gode exempel un lere. Dessen sylven poeten syne lere te lèsen un nicht te verstaan ne brocht nenen nut of vròmen. Hyrüm, dat man em mòege lèsen un ook verstaan, ik Hinrek van Alckmer, scholemeester un tuchtlerer van den èdelen, dòegendlyken vörsten un heren Hartog van Lothringen, üm bède willen van mynen gnedigen heren, hef dit gègenwerdige book uet Waliske un Franzoesiske spraak socht un ümsat in Duitske spraak te den lof un te de ere van God un te heelsame lere van dee, de hyrin lèset, un hef dit sylve book deeld in veer part un hef by yslyk capitel sat ene korte uetlegging un mening van den sylfsten poeten, üm te verstaan den rechten sin van dat capitel.